نحوه جلوگیری و کنترل سن گندم
به منظورجلوگیری و کنترل سن گندم از کاربرد مداوم آفت کشها در زمان بلند مدت مي بايست خوداري کرد. در اغلب آفات مثل حشرات -کنه ها- نماتدها و بيماريها و علف های هرز ثابت شده است که يک مدیريت تلفيقی، شامل بکارگيری عمليات زراعی و کنترل بيولوژيکی می باشد. آفت کشها فقط زمانی بکار گرفته می شوند که ساير روش های کنترل نتوانند جمعيت آفت را به زير سطح زيان اقتصادی بياورد. بهترين روش برای کنترل آفت روشی است که بتواند بر مبناي محاسبات اقتصادی قابل دوام و بی خطر برای محيط زيست باشد.
۱- کنترل زراعی :
اين روش ها شامل مجموعه اقداماتی است که می تواند از طغيان های جدی سن گندم بدون نياز به کاربرد آفتکش پیشگیری کند و غالبا نقش پيش گيری دارند، م گيری دارند، مانند: برداشت زود تر از زمان برداشت ، زود کاشتن ويا کاشت واريته هاي مقاوم تر ، وجين کردن کامل علفهاي هرز در تمام طول فصل ، تناوب کشت با محصولاتي غير از غلات ، به زراعي در کشت غلات که باعث می شود گياه بهترين رشد و نمو را داشته و در نتيجه زودتر برداشت شود.
2- کنترل بيولوژيکی :
به دليل اثرات فوري و آشکار بسياري از آفت کش های در دسترس، استراتژی مبارزه بيولوژيک در مقايسه با مزايای روش های شيميايی کاملا مورد غفلت قرار گرفته است.
3 – کنترل شيميايی :
بصورت کلي همه آفتکش ها اثر مرگ ومير لازم روي سن گندم را دارند ولي کاربرد آفت کشها هميشه باعث کاهش جمعيت سن گندم نمي شود. از سم هايی که برای کنترل اين آفت استفاده مي شود ميتوان: پيرتروئيدهاي مصنوعي مانند دلتامترين ( دسيس- دلتا مترين و دلتارين ) به دليل سميت کم براي پستانداران به کار گرفته می شود و نيز از آفت کش هایتداوم دار ديگر هيدروکربن های کلره، و ارگانو فسفات ها مرگ و مير بالا براي سن گندم دارند.
بايد دقت شود که اگر کاربرد سموم در زمان مناسب از نظر شرايط آب و هوايی صورت نگيرد اثرات لازم را نخواهد داشت و سم پاشی بايدانجام گیرد.
بطور کلی حشرات کوچکتر خيلی راحتر توسط يک حشره کش کشته می شوند، بهترين زمان سمپاشی در سن هاي محصولات خصوص سن گندم وقتی است که پوره های جوان شروع به تفریغ می کنند. بايد توجه کرد که سن های بالغ زمستان گذران در صورت داشتن تراکم بالا بايد قبل از جفتگيری کنترل شوند.